Adjektiv i høyeste grad.
Dette var den mest brøstfeldige oppgaven hun noen gang hadde møtt.
Hun hadde den mest brøstfeldige sykdommen i familien.
Adjektiv
Grunnform: brøstfeldig
Den brøstfeldige situasjonen gjorde henne nervøs.
Dette var den mest brøstfeldige oppgaven hun noen gang hadde møtt.
Hun hadde den mest brøstfeldige sykdommen i familien.
Hun hadde en brøstfeldig sykdom.
Hun hadde en mer brøstfeldig sykdom enn før.
Situasjonen var mer brøstfeldig enn noen hadde trodd.